Kaixo balorezale hori!
Iaztik jarraitzen bagaituzu, aniztasunaren aberastasunari buruz behin baino gehiagotan hausnartu dugula jakingo duzu. Maiz saiatu gara zure ikaskideekiko harremanak sendotzen eta ezberdintasunaren aberastasunez ohartarazten.
Badakigu munduan ez zaudela bakarrik primeran dakizula, eta, seguruaski, momenturik onenetan beti partekatuko duzu zure poza lagunekin baina, gauzak txarto doazenean, ixten zara edo beraiek kontuanizaten dituzu?
ELKARREKIN EGOERA TXARREI AURRE EGITEN sarreran ikusi genuen zein inportantea den besteen laguntza arazoei aurre egin ahal izateko. Hona hemen beste eredu bat ipuin baten bidez.
Zein pozik zegoen Laukitxoa ipuinaren hasieran, besteekin jolasten... zein ondo pasatzen zuen... mundu guztia bere laguna zen eta. Baina txirrina jotzean arazoa topatzen dute. Zertan datza problema hori? Patioa guztiontzako prestatuta zegoen baina, Etxe Handia guztientzako zen? Zer eskatzen zuen Etxeak bere barnera pasatu ahal izateko?
Gure laguna ezin zenez pasatu, berak bakarrik hasi behar zuen konponbidea topatzen. Ahalegin ezberdinak egiten ditu baina ezin... Horrezkero borobiltxoak ere buru belarri jartzen dira konponbidea lortzeko eta hainbat aukera ematen diote Laukitxoari, baina ezin... Zure ustez, zein da Laukitxoren ideiek eta borobiltxoen ideiek amankomunean duten faktorea? Nork aldatu behar du beraien ustez? Bidezkoa da ezberdina denari ardura eta erantzukizun osoa bere gainean jartzea? Bidezkoa da "saia zaitez gehiago, esfortzatu gehiago" eskatzea bere partez ahal duen guztia jartzen duenari? Eskatzen diotena, posiblea al da? Laukitxoak alda dezake borobila izateko?
Azkenean borobiltxoak benetako arazoaz ohartzen dira... Zein da? Nola konpondu daiteke? Horixe! Atea aldatu behar da.
Egin dezagun orain esfortzua eta pentsa dezagun ea gure gizartean horrelako kasuak isladatzen diren. Bururatzen zaizu baten bat? Non gerta daiteke? Ikastolan? Kalean? Kirol taldean? ...
Askotan ezberdina denari aldatzea eskatzen diogu baina aldatu behar dena ez da bera, gizarteak, hau da, besteok egin behar dugu zer edo zer bera gure Etxe Handian sartu ahal izateko. Askotan arauak zorrotzegiak izaten dira eta oztopatzen dute besteen sarbidea.
Gogoratzen zara Lorenzoz eta bere lapikoaz? Norbait epaitu baino lehen gogoratu denok daramagula gure motxila, gure lapikoa alegia, eta inork ez duela motxila hori erabakitzen. Mendira goazenean, bidea oso luzea izan daiteke baina, lagunek, motxila eramaten laguntzen dute, helburua denok batera tontorrera heltzea eta han otarteko goxoa jatea baita. Eta ez lagun bat atzetik uztea.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina